Türkiye’de emeklilerin yaşadığı ekonomik sıkıntılar artık gizlenemez bir gerçek. Açlık sınırının altında yaşamaya mahkûm edilen milyonlarca emekli, iktidarın masasına konulması gereken en temel taleplerin bile savunulmadığını gördükçe öfkeleniyor, kırılıyor, yıpranıyor. Peki, bu süreçte emeklinin yanında olması gerekenler nerede?
Sendikalar…
Hani şu “emeklinin hakkını savunuyoruz” diye tabelalara yazılan sendikalar…
Mücadele Etmeyen Sendika, Emeklinin Sesi Olamaz
İktidarın karşısında dimdik durması gereken, talepleri masaya yumruk gibi koyması gereken sendikalar, en kritik günlerde sessizliğe gömülmeyi tercih etti.
Zam dönemlerinde, görüşme haftalarında, emeklinin cebine dokunan kararlarda ses çıkarmayan, meydanlarda görünmeyen, basın açıklaması bile yapmaktan kaçınan bu yapılar, bugün hâlâ emekliden aidat toplamaya devam ediyor.
Ama hangi yüzle?
Bir sendika, üyesinin hakkını savunmuyorsa, iktidarın karşısında duramıyorsa, emekliyi temsil etmiyorsa, topladığı aidatı hak etmiyor demektir.
Aidat Ödeyen Emeklinin Hakkı Var: Hesap Sormak!
Emeklinin alın teriyle ödediği aidatlar; mücadeleye, sahaya, hukuki adımlara, eyleme, ses olmaya dönüşmüyorsa, o aidat boşa gidiyor demektir.
Bu sebeple birçok emekli artık aynı soruyu soruyor:
“Ben neye üye oldum? Bana nasıl bir fayda sağladılar?”
Haklı bir soru… Çünkü sendika olmak tabela asmakla değil, mücadele etmekle mümkündür.
Emeklilere Net Çağrı: Ya Hakkınızı Savunan Sendika Ya da İstifa
Eğer bir sendika emeklinin hakkını savunamıyorsa, iktidarın baskısından korkuyorsa, masalarda susmayı tercih ediyorsa, o sendikaya emeklinin verecek tek bir kuruş aidatı yoktur.
Emekliler artık şunu bilmelidir:
Sizin hakkınızı sizden başka kimse savunmayacak.
Ya adam gibi emeklinin davasını omuzlayan sendikalar olacak, ya da emekli kendi kaderine terk edilmeyecek kadar bilinçli davranıp o sendikaların kapısını kapatacak.
Emeklilerin Sabrı Taştı: Artık Vakit, Hesap Sorma Vakti
Milyonlarca emekli geçim sıkıntısıyla boğuşurken, sendikaların koltuk derdine düşmesi kabul edilemez. Emeklinin kaderi başkalarının vicdanına bırakılamaz.
Bugün yapılması gereken nettir:
Ya emekliyi savun, ya da o koltuktan kalk!
Emekli hakkını arar, ama hakkını yiyene de hesabını sorar.